بررسی اثر تغییر کاربری اراضی بر هیدروگراف سیل رودخانه زایندهرود در محدوده شهر اصفهان

کاربری اراضی از جمله عواملی است که بر چرخه طبیعی آب در اکوسیستم اثر می گذارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر تغییر کاربری اراضی بر هیدروگراف سیل رودخانه زاینده رود در محدوده شهری اصفهان انجام شده است. حوضه مطالعاتی با مساحت 2286 کیلو متربع واقع در غرب اصفهان دارای چهار زیر حوضه میباشد. برای انجام تحقیق، ابتدا حدود مرزهای حوضه و زیر حوضههای آن تعیین گردید. نقشه کاربری اراضی حوضه با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست (tm+) 1990، تصویر irs سال 2008 و بازدیدهای صحرائی و به کمک نرم افزا enviتعیین گردید. در مرحله بعد شبیه سازی وقایع بارش-رواناب به کمک روش scs انجام گرفت و پارامترهای هیدرولوژیکی زیر حوضه ها واسنجی گردید. نتایج نشان داد که متوسط تلفات اولیه درحوضه مطالعاتی s21/0 است. پس از آن اثر تغییرات کاربری در دورههای مطالعاتی برهیدروگراف بارش های طرح با تلفیق gis و مدل hec-hms شبیه سازی شد و حد تغییرات دبی اوج و حجم رواناب مستقیم مورد بررسی قرار گرفته است. تغییر کاربری اراضی در حوضه مورد مطالعه باعث افزایش دبی اوج وحجم حوضه شده است. اما با افزایش دوره بازگشت سیل، اثر تغییر کاربری اراضی کاهش مییابد به طوری که در دوره بازگشت 5 ساله، دبی اوج کل حوضه در محل خروجی از سال 1369 تا 1387، 9/39 دردصد افزایش یافته ولی در دوره بازگشت 200 ساله تنها 3/10 درصد افزایش نشان میدهد. . سپس نقشه کاربری اراضی برای سناریو آینده (افزایش 20 درصدی توسعه شهری) تهیه شد و واکنش هیدرولوژیک حوضه نسبت به این تغییرات در مدل hec-hmsشبیه سازی گردید. نتایج حاصل از شبیه سازی سیل در سناریو آینده نشان میدهد که دبی اوج سیل به میزان 5/4 و 8/1 درصد افزایش خواهد یافت.